W ostatnim czasie gruchnęła wieść, iż jeden z naszych posłów złożył interpelację do ministra środowiska z wnioskiem o przystosowanie prawa dotyczącego polowań na ptactwo do unijnych przepisów. Wśród wielu wzbudziło to naturalne obawy co do podzielenia losów wiosennych polowań na słonki przez inne typy polowań takich jak sierpniowe kaczki chociażby. Skutki nie będą raczej tak drastyczne w tym zakresie, ale w toku dyskusji pojawił się temat poboczny – również dość istotny. 

Interpelację złożył poseł na sejm John Abraham Godson w dniu 29.08.2012. Z pełną treścią tej interpelacji można zapoznać się TUTAJ Poseł kwestionuje w niej nie tylko kwestie polowań na kaczki od 15.08 uzasadniając to zakazem polowań w trakcie wychowu bądź poszczególnych faz reprodukcji, ale również sens polowań na ptactwo w ogóle!

W dniu 11.10.2012 do owej interpelacji odniósł się podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska – Janusz Zalewski. Poddał w wątpliwość tezy stawiane przez posła merytorycznie odnosząc się do danych liczbowych udzielonym przez PZŁ. Pokłosiem owej dyskusji jednak są tezy odnośnie zastosowania amunicji ołowianej. W wyżej wymienionej odpowiedzi znalazło się następujące sformułowanie:

„W zakresie odkładania się ołowiu w środowisku Polski Związek Łowiecki przygotował i wprowadza w życie program mający na celu ograniczenie tego procesu poprzez stopniową eliminację amunicji ze śrutem ołowianym. Został on zaplanowany etapowo, i tak:
— do 2015 r. wprowadzenie zakazu używania śrutu ołowianego w polowaniach na terenach podmokłych,
— do 2020 r. wprowadzenie zakazu stosowania śrutu ołowianego we wszystkich polowaniach na ptactwo,
— do 2025 r. wprowadzenie całkowitego zakazu stosowania ołowiu w amunicji myśliwskiej.”

 Temat wprowadzenia i zastosowania śrutu stalowego był poruszany przez lata nawet na łamach Łowca Polskiego i raczej nie ma od niego ucieczki, jako że w krajach bardziej rozwiniętych jest to przyjęte na porządku dziennym. Kwestie ochrony środowiska są każdemu myśliwemu bliskie jednak trzeba tu brać pod uwagę skalę problemu bo w rzeczywistości stopień zanieczyszczenia śrutem jest stosunkowo niewielki w porównaniu do przemysłowej emisji tego metalu do środowiska. Kolejną istotną rzeczą jest kwestia skuteczności stalowego śrutu, a co za tym idzie etyki strzału do zwierza. Zakaz ołowianej amunicji eliminuje także tradycyjną brenekę z jakichkolwiek polowań, choć temat owej kuli należy rozpatrywać także na innych płaszczyznach m.in. bezpieczeństwa. Na szkoleniach dla instruktorów strzelectwa wspominano o pracach związanych z wyeliminowaniem możliwości polowań kulą z luf gładkich.

Całą odpowiedź Janusza Zaleskiego można przeczytać TUTAJ